انسولین راهی برای درمان بیماری آلزایمر

بر اساس تحقیقات دانشمندان و متخصصین غدد دانشگاه بوفالو، دوز پایین انسولین می تواند از تولید چهار پروتئین پیش ساز که در ایجاد بیماری آلزایمر نقش دارند ، جلوگیری نماید. این تحقیق بصورت آنلاین در ماه مارچ 2011 در مجله ی the journal of clinical Endocrinology and Metabolism منتشر گردید. بر این اساس دانشمندان پیشنهاد می کنند که می توان از انسولین برای مقابله با بیماری آلزایمر استفاده نمود. دکتر Dandona می گوید: نتایج نشان می دهد که انسولین توانایی درمان بیماری آلزایمر را دارد، درحال حاضر داروی مؤثری برای درمان بیماری آلزایمر وجود ندارد.

یکی از چهار پروتئینی که تولید آن در این مطالعه بوسیله ی انسولین ممانعت گردید پیش ساز بتا آمیلوئید است. بتا آمیلوئید جزء اصلی تولید پلاک (مشخصه ی بیماری آلزایمر است) می باشد.

یافته های این تحقیق برای اولین بار نشان داد  که این چهار پروتئین پیش ساز بتا آمیلوئید در سلولهای   PBMC  (peripheral blood mononuclear cell)  که از گلبولهای سفید خون و از اجزاء بسیار مهم سیستم ایمنی هستند، تولید می شوند.

در مقاله ای که قبلاً توسط محققین داشنگاه بوفالو به چاپ رسیده بود تأثیر انسولین به عنوان یک عامل ضد التهابی سریع بروی سلولهای (PBMC) معرفی گردید.از سوی دیگر بین چاقی، دیابت نوع 2 و التهاب مزمن خفیف نظیر مقاومت به انسولین ارتباط واضحی وجود دارد و درضمن در تمام این بیماریها احتمال ابتلأ به آلزایمر نیز افزایش می یابد.

دانشمندان دریافتند که دوز پایین انسولین سبب ممانعت از تولید پروتئین پیش ساز آمیلوئید می شود (این پروتئین پیش ساز بتا آمیلوئید است). همچنین از تولید 1- Presenilin و 2- Presenilin و دو زیر واحد آنزیمی که سبب تبدیل پروتئین پیش ساز آمیلوئید به بتا آمیلوئید می شود، جلوگیری می گردد. بتا آمیلوئید باعث ایجاد پلاک های آمیلوئید ی می شود. انسولین همچنین سبب ممانعت از عملکرد کیناز گلیکوژن سنتاز که مسئول فسفوریلاسیون یک پروتئین نورونی بنام tau که در تشکیل neurofibrillary tangles نقش دارد، می گردد. (NFTs) یکی از بیومارکرهای  ابتدایی بیماری آلزایمر است.

دکتر Dandonaمی گوید: داده های بدست آمده از این تحقیق برای اولین بار نشان داد که سلولهای (PBMC) تولید کننده ی برخی پروتئین های شرکت کننده در بیماری آلزایمر هستند.

حتی از این موضوع مهم تر اینکه به نظر می رسد انسولین مستقیماً تأثیرات سلولی بر روی این پروتئینهای پیش ساز دارد، در حالی که دارای تأثیرات ضد التهابی خود نیز می باشد. چنانچه این تأثیر انسولین در مطالعات گسترده تر به اثبات برسد، انسولین می تواند دارای توانایی درمان بیماری آلزایمر باشد. مشکل اصلی چگونگی تحویل انسولین به طور مستقیم به مغزاست تا از افت قندخون نیز جلوگیری گردد.

دکتر Dandona  می گوید: خوشبختانه در یک مطالعه ی ابتدایی قبلاً نشان دادیم که انسولین را می توان از طریق بینی بطور استنشاقی مصرف کرد. انسولین از طریق اعصاب بویایی به مغز می رسد . مصرف انسولین به این صورت سبب بهبود هوشیاری بیماران مبتلا به آلزایمر می شود.او می افزاید ما نمی دانیم این عمل چگونه انجام می شود اما مطالعه ی ما یک مکانیسم منطقی را برای انسولین آشکار کرده است.

منبع: www. sciencedaily.com